Şimdi size herkesin söylediği, hayatla ilgili en basit tanımı yapacağım.
“Hayat Bi’ Gün O da Bugün”
Geçmişe dönüp baktığımda her anı bir kaygı ile hatırlıyorum.
Okulda başarılı olayım, mutlu olduğum, iyi kazandığım bir işim olsun, annem ve babam sağlıkla uzun yıllar benimle olsun.. İnsan her şeyin tıkırında olmasını istiyor.
10 yıl önceki halime dönüp bakıyorum..
20’li yaşların ortalarında hayata bakış daha çoşkulu, tüm hücreler cahil cesaretiyle donanmış, “her şeyi yapabilirim” yeaa diye düşünüyorsun ama her şeyiii imkansız yok gibi bünyede… Hah, bu sırada o kaygılar giriyor damarlara ve size hiçbir şey yaptırmıyor. Ufak ufak konfor alanı yaratıyorsun, her şey kontrolüm altında, güven içinde yaşayayım ya diyorsun. Sonra bir bakıyorsun, 10 yıl geçmiş; o gözü kara kara yapacağım, edeceğim dediğin hiçbir şeyi yapamamışsın…
Hala geç değil ya, ben bunu 30’larda fark ettim. Yeniden atıyoruz adımları işte… Şimdi öyle gözü kara yaparım ederim yok; huzuru stabil kılalım hayatta yeter Türkiye’de yaşıyoruz, biliyorsunuz, pek çaba gerektiren bir konu..
Bir yanıt yazın